تخصیص یارانة بیمه با هدف ارتقای بهره وری در غلات

در تحقیق حاضر، یک الگوی تخصیص یارانه بر اساس مفاهیم پایه‌ای بهینه‌سازی در اقتصاد تدوین شده‌است. کاربرد این الگو با به‌کارگیری آن در تخصیص یارانة حق ‌بیمه به غلات (ذرت، جو دیم، گندم دیم، جو آبی و گندم آبی) ارزیابی شده‌است. در این الگوی فرض‌‌شده، سیاست‌گذار به نمایندگی از جامعه به‌‌دنبال حداکثرسازی مطلوبیت اجتماعی است که سطح مطلوبیت با افزایش پوشش بیمه‌ای این محصولات در زمین‌هایی که بهره‌وری بالاتری دارند افزایش می‌یابد. در الگوی تدوین‌شده، علاوه بر محدودیت بودجه برای پرداخت یارانه اطلاعات مربوط به تمایلات کشاورزان به پرداخت حق‌ بیمه، که در تابع تقاضای ایشان منعکس است، به‌‌عنوان یک عامل تعیین‌کننده مورد توجه است که در مقابل سیاست‌گذار برای دستیابی به اهدافش قرار دارد. نتایج نشان می‌دهد که تخصیص بهینة یارانه‌ها تحت تأثیر عواملی از جمله عملکرد محصولات، حق ‌بیمة اکچواری، کشش قیمتی تقاضای بیمه و نیز سطح بیمة فعلی است؛ به علاوه، تخصیص بهینة یارانه‌ها به بازتوزیع بودجه در مناطق مختلف تولیدکنندة غلات منجر می‌شود و توزیع متعادل‌تر این اعتبارات را در پی دارد. در آخر، نتایج مشخص کرد که تخصیص یارانه‌ها با هدف افزایش بهره‌وری موجب افزایش کارایی تخصیص بودجه به میزان متوسط 17 درصد می‌شود.